Met Stil bracht Zout op 31 januari 2016 een eigen theatrale interpretatie van De stille kracht van Louis Couperus. Dit monumentale boek gaat over de botsing tussen twee culturen: de westerse ‘beschaving’ tegenover de Indische civilisatie en haar ondoordringbare stille kracht. Couperus’ verhaal staat bol van de ambivalenties en dwingt daarmee na te denken over je eigen geestesgesteldheid en de manier waarop je in de wereld staat.

Gespeeld: 31 januari 2016 om 16:00 uur, Rabozaal Stadsschouwburg Amsterdam

Spel: Chris Boots, Brigitte Buissink, André Dashorst, Monique van Esch, Lisa van Ginneken, Jan-Willem Grandia, Ruud Lok, Judith Peters, Ans Rekers en Julia van Steennis

Regie en tekstbewerking: Mariken Bijnen

Wat het publiek ervan vond

Marja: ‘Ik heb oprecht genoten van jullie performance als gezelschap. Heel mooi gespeeld en geweldig verteld! Hulde.’

Leo:
‘Wat mij vooral getroffen heeft aan de voorstelling is het bijzondere en sterke gebruik van de ruimte. Het verhaal dat zich op verschillende delen van het enorme podium afspeelde, kreeg daardoor steeds meer dimensie. Dat kwam ook doordat de bewegingspatronen om van hier naar daar te komen een bijna choreografische rol speelden. Dat alles gaf de voorstelling een heldere licht-abstraherende kracht, waardoor het spel niet te naturalistisch werd. In deze ‘patronen’ konden de spelers zich vrijer bewegen door het verhaal, zelfs als ze als in een partituur voorgeschreven waren. Licht, ruimte en beweging maakte deze Stille Kracht tot iets bijzonders!’

Astrid: ‘Ik vond het heel goed. Ik had als kind hetzelfde beklemmende gevoel toen ik naar de serie keek. Dat klinkt niet als een compliment, maar zo bedoel ik het wel. Het sfeertje van toen zat ook in jullie uitvoering. Chapeau!

Veronica:
‘De voorstelling van Zout vond ik prachtig, het klopte helemaal bij mijn Couperus-gevoel en voedde me opnieuw. Hoe in kort bestek de essentie van De stille kracht op het podium over te brengen vind ik grote kunst, en dat is Zout wel gelukt! En zoals je ook in de boeken van Couperus verschillende lagen hebt, zo was dat bij de voorstelling ook. De regisseur van Zout heeft met de spelers de – op zich ook aantrekkelijke en interessante – oppervlakte van het verhaal wel eer aangedaan, maar zeker ook overstegen. Een niet geringe prestatie, omdat die oppervlakte zich makkelijk leent voor blijven hangen in Oost-West-stereotypen, koloniale nostalgie en mysterieuze verschijnselen. Maar niet naar de kern van Couperus’ verhaal: naar de verhoudingen en de psychen van de mensen en hoe die beïnvloed zijn door hun maatschappelijke plek en de geschiedenis waarin zij leven. En dat is precies wat bij STIL van Zout juist wél gebeurde, maar heel natuurlijk en niet opgelegd.’

Deze voorstelling is mede mogelijk gemaakt door het AFK (Amsterdams Fonds voor de Kunst)